§ 1. Orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia. § 2. Mimo niedopuszczalności odrębnego zaskarżenia nie stają się prawomocne postanowienia podlegające rozpoznaniu przez sąd drugiej instancji, gdy sąd ten rozpoznaje sprawę, w której je wydano. § 3.
Orzeczenie sądu II instancji jest bowiem prawomocne z chwilą jego wydania - ale - nie dotyczy to jednak wyroku sądu II instancji uchylającego wyrok sądu I instancji i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania temu sądowi.
Po wniesieniu przez stronę apelacji, sprawa jest kierowana do właściwego sądu drugiej instancji, a więc sądu apelacyjnego. Dokonuje on rozpoznania tego środka odwoławczego i wydaje wyrok rozwodowy zmieniający wyrok sądu pierwszej instancji lub też wyrok oddalający apelację.
I właśnie zasada dwuinstancyjności w postępowaniu sądowym zapewnia stronie możliwość wniesienia środka odwoławczego do drugiej instancji, jeśli orzeczenie sądu pierwszej instancji nie jest według niej satysfakcjonujące. Dotyczy to i postępowania karnego, i cywilnego.
W zakresie stwierdzenia prawomocności wyroku należy wskazać, że uzyskanie tego stwierdzenia aktualizuje się zwłaszcza w tych przypadkach, gdy orzeczenie nie będzie wykonywane w drodze egzekucji (np. został wydany wyrok w sprawie o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa). . 24 725 58 358 739 562 360 560

wyrok sądu ii instancji prawomocność